header nl2

Onderzoek naar medicatie bij volwassenen na atriale switch voor transpositie van de grote slagaders: klinische praktijk en aanbevelingen.

Achtergrond:
Hartfalen is het meest voorkomende probleem op de lange termijn bij volwassenen met transpositie van de grote vaten (TGA), gecorrigeerd door een atriale switch. In de huidige richtlijnen staat geen duidelijke aanbeveling over hartfalen medicatie bij deze patiënten, omdat er onvoldoende data is die het nut hiervan aantoont. Het voorschrijven van deze medicatie gebeurt daarom op basis van de persoonlijke ervaring van de arts.

Doel:
In dit onderzoek bestudeerden we het medicatiegebruik van deze patiënten en onderzochten we of het gebruik van ACE-/AT2-remmers en betablokkers geassocieerd was verbetering van overleving.

Methoden en resultaten:
We onderzochten het medicatiegebruik tussen 2006-2014 van 150 TGA patiënten (mediane leeftijd 30 [IQR 25-35] jaar, 63% man) geïncludeerd in de CONCOR registratie via 5 universitair medische centra door middel van MedicijnTab, de Nederlandse registratie van medicatiegebruik bij het CBS. Gebruik van ACE-/AT2-remmers, betablokkers en diuretica steeg met de leeftijd maar dit werd niet gezien in het gehele cohort van zowel symptomatische als asymptomatisch patiënten.

Conclusie:
Er wordt vaak hartfalenmedicatie gebruikt door patiënten met transpositie van de grote vaten en een atriale switch, al is de evidence hiervoor beperkt. Deze studie toonde een lager risico op overlijden voor symptomatische patiënten die ACE-/AT2-remmers of betablokkers gebruikten. Deze bevindingen ondersteunen het gebruik van deze medicijnen door symptomatische, maar niet door asymptomatische patiënten.

 

dr. O.I. Woudstra, Eur Heart J Cardiovasc Pharmacother. 2022 Jan

Hartenbank

Hartenbank: levens redden met je eigen hart
Het klinkt misschien vreemd, maar ook na je leven kun je helpen om de diagnose en behandeling van hartziekten te verbeteren. Dit kan via de Hartenbank. Hier liggen harten van overleden mensen opgeslagen. Die zijn namelijk heel geschikt voor onderzoek naar hartziekten.

Hoe werkt de Hartenbank?
Onderzoekers over de hele wereld kunnen gebruik maken van de Hartenbank. Ze gebruiken het opgeslagen hartweefsel voor onderzoek. Ze bestuderen hoe een gezond hart werkt en wat er precies misgaat bij verschillende hartziekten. Zo werken zij aan snellere en betere manieren om hartziekten op te sporen en aan betere behandelingen. Michiel Henkens (coördinator Hartenbank):
“Er is een groot tekort aan hartweefsel om zo onderzoek te kunnen doen naar hartziekten. Hartweefsel dat is opgeslagen bij de Hartenbank kan direct gebruikt worden voor onderzoek. Zo vormt de Hartenbank de brug tussen donoren en wetenschappers over de gehele wereld. Dit levert veel nieuwe kennis op om hartziekten vroeg op te kunnen sporen en te behandelen.”

Wie kan meedoen?
Als je 18 jaar of ouder bent dan kun je je aanmelden. Zowel mensen met een gezond hart als met een hartziekte kunnen zich registreren.

Hoe kun je meedoen?
Wil jij graag op deze manier bijdragen aan nieuwe oplossingen voor hartziekten? Registreer je dan als donor bij de Hartenbank via www.hartenbank.nl . Je geeft dan toestemming om je hart na overlijden te laten opnemen in deze biobank.
Meer informatie over de hartenbank -> www.hartenbank.nl

 

Risk stratification in transposition of the great arteries

 

Op 2  november2021 verdedigde onderzoekster Odilia Woudstra met succes haar proefschrift. Hieronder een korte samenvatting:

"Dit proefschrift focust zich op verschillende factoren om complicaties te voorspellen in volwassenen met transpositie van de grote vaten die op kinderleeftijd een atriale switch operatie hebben ondergaan. Op volwassen leeftijd hebben deze personen grote kans op complicaties als gevolg van de hartoperatie, zoals hartfalen, hartritmestoornissen, en (op relatief jonge leeftijd) overlijden. In dit proefschrift presenteren wij het eerste risico model dat voor patiënten het absolute risico inschat op deze grote complicaties. Vervolgens laten we zien dat nieuwe markers, uit echocardiografie en uit genetisch onderzoek, de risico inschatting nog kunnen verbeteren ten opzichte van alleen (simpele) factoren die momenteel gebruikt worden. Verder bestuderen we het medicatiegebruik van volwassenen met een aangeboren hartafwijking. Hierbij zien we dat veel patiënten meerdere medicijnen gebruiken voor hun hartziekte, ondanks dat het effect van deze medicijnen niet goed bekend is in deze patiëntengroep. Als laatste bestuderen we de genetische achtergrond van transpositie van de grote vaten. Hierbij vinden we aanknopingspunten dat veelvoorkomende genetische varianten mogelijk invloed hebben op het ontstaan van transpositie van de grote vaten en het beloop met verhoogd of verlaagd risico op complicaties op volwassen leeftijd."

De digitale versie van het proefschrift is online te vinden:Risk stratification in transposition of the great arteries

Beter zicht op gevolgen aangeboren hartafwijking met unieke database

 

Mensen die zijn geboren met een bouwfout in hun hart krijgen beter zicht op de gevolgen van hun aandoening. Er komt een nieuwe database waarin medische gegevens van kind tot volwassene worden bijgehouden. Dit levert belangrijke nieuwe inzichten op, die het leven van tienduizenden hartpatiënten kunnen verbeteren. De database, die uniek is in Europa, is mede mogelijk gemaakt door Stichting Hartekind en de Hartstichting. Dit meldt de Hartstichting.
"Dat deze database er komt is ontzettend belangrijk," zegt kindercardioloog Nico Blom (Centrum voor Aangeboren Hartafwijkingen Amsterdam-Leiden). "Er zijn veel mensen met een aangeboren hartafwijking, maar de onderlinge verschillen zijn erg groot. Het is dan vaak lastig om betrouwbare voorspellingen te doen, bijvoorbeeld over het verwachte effect van bepaalde medicijnen of operaties. De nieuwe database omvat veel meer gegevens, over een langere periode, waardoor onderzoek beter mogelijk wordt. Patiënten kunnen dus betere informatie krijgen.” Voor het hele nieuwsbericht: https://www.hartstichting.nl/nieuws/meer-zicht-op-impact-aangeboren-hartaandoeningen en https://www.hartekind.nl/nieuws/meer-zicht-op-impact-van-aangeboren-hartaandoening-op-lange-termijn

Veel onzekerheid: Ongeveer 1 op de 125 baby’s wordt geboren met een bouwfoutje in het hart. Dankzij de betere zorg en operaties op jonge leeftijd, zijn de overlevingskansen van deze kinderen sterk verbeterd. Er zijn dus steeds meer volwassenen die als kind zijn geopereerd aan hun hart. Zij leven met flinke onzekerheid, omdat veel kennis over de langetermijngevolgen ontbreekt. Artsen kunnen moeilijk voorspellen of je bijvoorbeeld veel risico loopt op een gevaarlijke hartritmestoornis.                                                                                                                                                                                                                            

Meer onderzoek mogelijk:De nieuwe database moet daarin verandering brengen. Er worden daarin gegevens bijgehouden op één centrale plek. Tot nu toe werden de gegevens van kinderen in een andere database bijgehouden dan de gegevens van volwassenen. Het samenvoegen van de databases moet leiden tot betere zorg en advies op maat, afgestemd op de persoonlijke situatie van de patiënt.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    

Nieuwe aanpak: De Hartstichting investeert in de technologie achter de database. Het is dus een investering in de randvoorwaarden van patiëntenzorg en onderzoek. De nieuwe database is een samenvoeging van twee grote registraties: een database voor kinderen (KinCor) en een database voor volwassenen (CONCOR). Begin 2022 wordt de nieuwe database in gebruik genomen. Hierin zijn gegevens van ongeveer 30.000 patiënten opgeslagen. De bedoeling is om dit uit te breiden naar alle mensen met een aangeboren hartafwijking in ons land. Deze gegevens zijn anoniem, dus de onderzoekers weten niet om welke mensen het gaat.                    

 Door: Nationale Zorggids, augustus 2021